20/02/2017
Open brief van ReumaNet
Een groot deel van de mensen met reumatische aandoeningen heeft baat bij kinesitherapie. Kwaliteitsvolle gezondheidszorg garandeert daarom betaalbare toegang tot deze diensten.
De hervormingen en nieuwe maatregelen binnen de gezondheidszorg leiden tot heel wat discussies en onenigheden. Dat besparingen noodzakelijk zijn, zal niemand ontkennen. Toch mag de kwaliteit van de zorg hierdoor nooit in het gedrang komen. Zorgverleners hebben daarnaast recht op een faire vergoeding voor hun prestaties.
Mensen met reumatische aandoeningen hebben vaak een multidisciplinaire aanpak nodig. Niet enkel een reumatoloog, maar ook (thuis-)verpleegkundigen, de huisarts en eventueel andere specialisten maken deel uit van de zorgomkadering voor deze complexe aandoeningen. Voor vele patiënten neemt ook de kinesitherapeut een belangrijke plaats in. Bewegen blijft immers een cruciaal punt in de behandeling.
Reumatische aandoeningen tasten spieren en gewrichten aan, zodat aangepaste oefeningen noodzakelijk zijn. Op maat gemaakte programma’s zorgen ervoor dat de patiënt blijft bewegen, binnen zijn of haar mogelijkheden. Dit kan uiteraard enkel mits betaalbare, professionele begeleiding. Een rondje in de fitness kan niet vergeleken worden met een gepersonaliseerde aanpak bij een goed opgeleide kinesitherapeut. Dat deze laatste recht heeft op een eerlijke vergoeding, staat buiten kijf.
Mensen met reumatische aandoeningen willen ten volle meedraaien in de maatschappij. Voor velen zijn regelmatige kine-sessies noodzakelijk om goed te functioneren op de werkvloer en binnen het gezin. En gezien het om chronische aandoeningen gaat, blijft ook de vraag naar toegankelijke kinesitherapie bestaan.
ReumaNet, het samenwerkingsplatform van reumapatiëntenorganisaties, benadrukt het belang van kwaliteitsvolle en betaalbare kinesitherapie voor mensen met reumatische aandoeningen. Aangepast bewegen op maat is één van de prioriteiten in de behandeling van de verschillende reuma’s en zorgt er mede voor dat mensen aan het werk kunnen blijven en actief kunnen participeren in de maatschappij. Hiervoor moeten patiënten terecht kunnen bij gekwalificeerde én gemotiveerde mensen, die kunnen rekenen op een faire verloning. Ondoordacht besparen in dit aspect van de gezondheidszorg zal uiteindelijk leiden tot meer invaliditeit, beperkingen en een verlies van bewegingsvrijheid bij mensen met reumatische aandoeningen, met de nodige kosten (direct en indirect) tot gevolg.
